Δημιουργικές Δραστηριότητες στη ζωή μου

Για να δούμε ορισμένες εξωσχολικές δραστηριότητες…

              

Δραστηριότητες ανά ηλικία

Εσύ πώς περνάς δημιουργικά τον χρόνο σου εκτός σχολείου;

δείτε πως πέρασαν δημιουργικά τα παιδιά παίζοντας θέατρο…

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ   ΠΙΝΑΚΑ

Περιγραφή έργου τέχνης

Η μοίρα των ζώων

Χωριστείτε σε ζευγάρια και περιγράψτε καθ’ένα απ’τους παρακάτω πίνακες.

Ας δούμε μερικά ακόμα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά παλαιότερα…

Παίζουν τα παιδιά σήμερα τα ίδια παιχνίδια, ναι ή όχι και γιατί;

Και τώρα ήρθε η ώρα να παίξουμε τα δικά σας παιχνίδια!!

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20Nea/klisi_ousiastiko.htm

https://athinakomninou.weebly.com/klishousiastikwnneag.html

Ομοιόπτωτοι προσδιορισμοί

γ. Παράθεση

Παράθεση είναι ο προσδιορισμός που ορίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια το ουσιαστικό  που συνοδεύει, δίνοντας επιπρόσθετα ένα ήδη γνωστό ή ιδιαίτερο γνώρισμά του (δηλ. από το ειδικό στο γενικό).  Η παράθεση μπορεί να ειπωθεί διαφορετικά με τη μορφή αναφορικής πρότασης. Για παράδειγμα,

Ο Νίκος, ο δάσκαλος, έκανε πολλά παράπονα στους γονείς των παιδιών

>> Ο Νίκος,  που είναι δάσκαλος,….

δ. Επεξήγηση

Επεξήγηση,  αντίθετα με την παράθεση, είναι ο προσδιορισμός που αποδίδει μια ειδικότερη ιδιότητα στο ουσιαστικό που συνοδεύει, με σκοπό να διασαφηνίσει τη γενική και αόριστη σημασία του (δηλ. από το γενικό στο ειδικό). Την επεξήγηση θα μπορούσαμε να παραφράσουμε με τη λέξη δηλαδή. Για παράδειγμα,

Ο δάσκαλος, ο Νίκος, έκανε πολλά παράπονα στους γονείς των παιδιών

>> Ο δάσκαλος, δηλαδή ο Νίκος….

 Πηγή  

blooket

Ετερόπτωτοι προσδιορισμοί

Πρόκειται για τους προσδιορισμούς που βρίσκονται σε διαφορετική πτώση από αυτή της λέξης την οποία προσδιορίζουν.

Οι ετερόπτωτοι προσδιορισμοί απαντούν συνήθως σε γενική πτώση και δηλώνουν:

• την κτήση (→ γενική κτητική): Ο υπολογιστής του αδερφού μου
• το υποκείμενο ενός ρηματικού ουσιαστικού (→ γενική υποκειμενική): Η παραίτηση του υπουργού
• το αντικείμενο (→ γενική αντικειμενική): Ο φρουρός του στρατοπέδου
• τον χρόνο (→ γενική του χρόνου): Η τέχνη του Μεσοπολέμου
• τον τόπο (→ γενική του τόπου): Τα ντοματάκια της Σαντορίνης
• την ιδιότητα (→ γενική της ιδιότητας): Τα ζώα του δάσους
• το περιεχόμενο (→ γενική του περιεχομένου): Δοχείο λαδιού
• το σύνολο (→ γενική διαιρετική): Το 1ο κεφάλαιο του βιβλίου
• την αιτία (→ γενική της αιτίας): Ο πόνος του αποχωρισμού
• την ύλη (→ γενική της ύλης): Κουφώματα αλουμινίου
• το σκοπό (→ γενική του σκοπού): Γυαλιά ηλίου
• την καταγωγή (→ γενική της καταγωγής): Η κόρη του Γιάννη
• τον δημιουργό (→ γενική του δημιουργού): Ο πίνακας του Θεοτοκόπουλου

 

Διακρίνουμε επίσης ετερόπτωτους προσδιορισμούς σε αιτιατική πτώση, οι οποίοι είναι πολύ σπανιότεροι και δηλώνουν:

• την αναφορά (→ αιτιατική της αναφοράς): σαράντα μέτρα βάθος
• την ποσότητα (→ αιτιατική της ποσότητας): λιμουζίνα δέκα μέτρα
• το αντικείμενο (→ αιτιατική αντικειμενική): προσοχή τα χέρια σας

Παράγωγα Ουσιαστικά

• Υποκορισμός: καταλήξεις -> -ούλα (μανούλα), –οπούλα (βοσκοπούλα), -ούλης

(ομορφούλης), –όπουλο (κατόπουλο), –ούδι (αγγελούδι), –κας (μπαμπάκας), – άκι (παιδάκι), –άκης (Γιωργάκης), –ίτσα (γατίτσα), –άκος (δρομάκος).

• Μεγέθυνση: καταλήξεις  ->  –άρος  (παίδαρος),  -αράς  (κοιλαράς), –

άλας (κεφάλας), –ακλάς (φωνακλάς), –αρόνα (σπιταρόνα), –ούκλα (ψαρούκλα),

-ούρα (χαιρετούρα), –άτορας (συμβουλάτορας).

• Πρόσωπο ή επάγγελμα: καταλήξεις -> -ας (κλειδαράς), –έας (κουρέας),

–ιέρης(πορτιέρης), –δόρος (τορναδόρος), –ίστας (πιανίστας, ο), –ίστα (πιανίστα, η), –τζής(ταξιτζής), -της (ράφτης), –τής (αθλητής), –ιώτης (στρατιώτης), –ίτης (τεχνίτης), –ιάς(βαφιάς), –ιστής (ποδοσφαιριστής).

• Τόπο: καταλήξεις -> –είο (βιβλιοπωλείο), – ικο (μπακάλικο), –ιά (ρεματιά), –

ία (Αγγλία), –δικο (ψιλικατζήδικο), –τήριο (δικαστήριο), –τήρι (εργαστήρι).

• Όργανο ή σκεύος: καταλήξεις -> –έας (προβολέας), –ιέρα (τοστιέρα), –τήρας

(ανεμιστήρας), -της (διακόπτης), –τρα (χύτρα), –τήρι (ανοιχτήρι), – τήριο (πλυντήριο), –ερό(τσαγερό).

• Ενέργεια ή αποτέλεσμα ενέργειας: καταλήξεις -> –εία (θαραπεία), –ειά

(δουλειά),  –εια  (καλλιέργεια),  –άλα  (τρεχάλα),  -(σ/ξ/ψ)η (βράση),  – ία (επιτυχία), –ιά(μαχαιριά), –ιμο (πλύσιμο), -μα (ζέσταμα), –μός (σκοτωμός),-μη (πληρωμή), -το (βογκητό).

• Κατάσταση ή ιδιότητα: καταλήξεις -> –άδα (φρεσκάδα), –οσύνη (καλοσύνη), –

ότητα(οικειότητα), –ύτητα (ταχύτητα), –εια (απάθεια), –ίλα (ξινίλα), –ιλίκι (νταϊλίκι), -μάρα (κουταμάρα), -ούρα (θολούρα), –ιά (ζαστασιά).

• Θεωρία, τέχνη, γνώση, επιστήμες, τρόπο συμπεριφοράς: καταλήξεις -> –

ικά (μαθηματικά), –ική (ζωγραφική), –ισμός (ρεαλισμός).

• Φυτά: κατάληξη -> –ιά (πορτοκαλιά).

• Χρώματα: κατάληξη -> -ί (θαλασσί).